Ağrıyı Dindirmek İçin Kurbağaları Yaktılar! Reglin’in Günümüz Şartlarına Minnettar Kaldığınız Tarihsel Değişimi
Toplumlarımız adet döngüleri ve kullanılan eserler açısından hala tam olarak olmasa da çok yol kat etti. Ancak, anne babamızın ilk regl döneminde bile her şeyin çok farklı göründüğünü öğrenmenin sizi şaşırtacağını düşünmüyoruz.
Peki ondan öncesi? Çağlar boyunca zaman nasıl değişti? Biraz adet tarihi hakkında konuşalım!
Kaynak:https://www.knixteen.com/blogs/the-ra…
Eski zamanlarda ve medeniyetlerde tarih yazıp kaydetme eğitimi, gücü ve nüfuzuna sahip olan tek kişinin erkekler olduğunu söylemeye gerek yok sanıyoruz.
Menstrüasyon açısından, erkekler adet görmediğinden ve sahip olduklarımız size biraz hayali görünebileceğinden, eski zamanların adet döngüleri hakkında çok az kayıtlı bilgiye sahibiz.
O zamanlar, Romalı filozof Yaşlı Pliny, adet görmenin bir tür büyücülük olduğuna ikna olmuştu.
Zamanının insanlarının tüm tarlaları yok edebileceğini, arıların kovanlarını terk etmesine neden olabileceğini ve havayı kontrol edebileceğini yazdı.
Yazdıkları elbette yanlış olsa da adet döngüsünün bazı kesimler tarafından hala mistik bir şey olarak görülmesi ve korkulması bu fikirlerin tohumlarının yeşermeye devam ettiğini kanıtlıyor.
Ne yazık ki, menstrüasyona yönelik tutumlar Orta Çağ’da gelişmedi. Dini utanç, insanların regl dönemlerini gizlemek için büyük çaba sarf etmelerine neden olmuştur.
Hatta krampların, Havva’nın günahı nedeniyle bayanlar için ilahi bir ceza olduğuna inanılıyordu. Kramplar bir ceza olarak görüldüğü için adet görenlere ağrı kesici verilmezdi (o zamanlar daha çok bitkisel ilaçlar vardı).
İnsanlar acıyı biraz dindirmek için bir kurbağayı yakmanın ve küllerini beline bir çuval/torbaya sarmanın krampları iyileştireceğine inanıyorlardı.
(Neyse ki sıcak su torbalarına geçtik diyelim. :))
Ayrıca kanı emmek için paçavra veya hiçbir şey kullanmadılar.
19. yüzyılın sonunda ilk eserlerin icadı görülmeye başlandı.
1890’lardan 1980’lerin başlarına kadar insanlar, bele takılan bir kemerle birleştirilmiş yeniden kullanılabilir pedler olan hijyenik kemerler kullandılar (ve evet, göründüğü kadar rahatsız ediciydiler).
Yeniden kullanılabilir ped kısmı aslında oldukça iyi bir fikir olsa da, kayışlar oldukça ağır ve büyüktü ve çok fazla sızdırıyordu.
İlk tek kullanımlık pedler 1888’de piyasaya sürüldü (Lister’s Towels by Johnson & Johnson).
20. yüzyılın başlarında, Birinci Dünya Savaşı hemşireleri yeniden kullanılabilir pedler yerine yine selüloz bandajlar kullandılar. Tek kullanımlık pedleri yerinde tutmak için yine kayışlar takıldı.
İlk tamponlar 1930’larda sahneye çıktı ve aplikatörlerin yıllar içinde güncellenmesinin yanı sıra, tamponların arkasındaki temel teknoloji o zamandan beri pek değişmedi.
1970’lerde markalar, bugün olduğu gibi yapışkan tek kullanımlık pedleri piyasaya sürmeye başladı.
İlk başta, yapışkan pedler çok büyük ve rahatsızdı, ancak pedinizi bir kemerle takmaktan çok daha hoş bir seçenekti.
Bugün hala tek kullanımlık pedlerimiz ve tamponlarımız var, ancak yıllar içinde daha emici, daha rahat ve daha çok yönlü olacak şekilde geliştiler ve farklı emicilik seviyeleri için eserler mevcut.
Ancak daha yakın zamanlarda, insanlar adet kapları, yeniden kullanılabilir pedler ve adet iç çamaşırları gibi yeniden kullanılabilir devir teslim ürünlerine geri dönmenin çevresel ve finansal faydalarını fark ettiler.
En değerlisi tekrar kullanılabilir veya tek kullanımlık olsa da artık birçok farklı seçeneğe ulaşılmıştır. Özellikle daha katı toplumlarda adet kavramının ve çalışmalarının normalleşmeye ve çeşitlenmeye devam edeceğini umuyoruz.
